اخلاص در تعلیم و تعلّم

مسأله «اخلاص در نیت» در تمام اعمال از جمله تحصیل و سوادآموزی، به منزله روح در پیکر است، و صلاح و فساد اعمال، با نیّت آن ها بستگی کامل دارد. در حدیث مشهور امده است که: «اِنّما الأعمالُ بِالنیّاتِ»؛ یعنی حقیقت عمل نیّت است. ادبِ «اخلاص» در امر تحصیل بسیار مهم است و باید استاد در تعلیمش و شاگرد در تحصیلش، نیّت خود را برای خدای تعالی خاص سازد؛ چرا که محور اعمال، همانا نیّت است، و به واسطه نیّت است که عمل گاهی همچون سفالی بی ارزش، و گاهی مانند گوهر گران بهایی می شود که نمی توان ارزش اش را تعیین کرد، و گاهی هم وبال گردن صاحبش می شود و در دفتر گناهان ثبت می شود. بنابراین، هر یک از استاد و شاگرد باید در عمل خود فقط خدا و خدمت به خلق خدا را در نظر بگیرند و به قصد فرمان بردن از او و اصلاح خویش و ارشاد بندگان خدا، به امر تحصیل همت بگمارند. و غرض های فاسد دنیوی از قبیل: فخرفروشی بر یکدیگر، یا رفعت طلبی و به دست آوردن مقام و شهرت را از خود دور کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: