امیدبخشی به دانش آموز

خداوند متعال روح امیدواری را در وجود بندگان خود زنده نگه داشته است. فرد نباید از رحمت الهی مأیوس شود؛ چرا که ناامید شدن رحمت حضرت حق گناه کبیره است. فردی که به دلیل مصایب و مشکلات، یا هر دلیل دیگری از رحمت خدا قطع امید می کند، در واقع رشد و تربیت خود را سرکوب می کند و از فطرت الهی خود مأیوس می شود. امید داشتن به هدایت الهی، طراوت و روحیه تلاش را در فرد زنده نگه می دارد و در اوضاع مساعد امکان اعتلا و ترقی روحی و معنوی اش را فراهم می سازد؛ به عنوان مثال وقتی که دانش آموزی در درسی نمره کم می گیرد، به طور طبیعی اعتماد به نفس او خدشه دار می شود. معلّم با روحیه دادن به دانش آموز و امیدوار ساختن او می تواند انگیزه یادگیری را افزایش دهد و کاستی ها را با مشارکت دانش آموز برطرف کند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: